Finders Keepers – Thailand

“ตื่นได้แล้ว อัจฉริยะ” รอธสไตน์ไม่อยากตื่น ความฝันนั้นดีเกินไป ในฝันมีภรรยาคนแรกของเขาก่อนที่เธอจะกลายมาเป็นภรรยาคนแรกของเขานานหลายเดือน อายุสิบเจ็ดสมบูรณ์แบบตั้งแต่หัวจรดเท้า เรือนร่างเปลือยเปล่าและเปล่งประกาย เขากับเธอเปลือยกายด้วยกันทั้งคู่ เขาอายุสิบเก้าและมีคราบน้ำมันติดอยู่ตามซอกเล็บ แต่เธอไม่รังเกียจ อย่างน้อยก็ในตอนนั้น เนื่องจากเขามีความฝันบรรเจิดอยู่เต็มหัว และนั่นคือสิ่งที่เธอให้ความสำคัญ เธอเชื่อในความฝันเหล่านั้นเสียยิ่งกว่าเขา และนั่นก็ถูกต้องแล้ว ในความฝันครั้งนี้เธอกำลังหัวเราะ และยื่นมือมาคว้าจับอวัยวะส่วนที่ง่ายต่อการคว้าจับที่สุดบนเรือนร่างของเขา เขาพยายามปล่อยใจดำดิ่งลงไปอีกก แต่แล้วมีมือข้างหนึ่งเริ่ม่เขย่าที่หัวไหล่ และความฝันก็แตกโพละไปไม่ต่างจากฟองสบู่ เขาไม่ใช่เด็กหนุ่มอายุสิบเก้าที่อาศัยอยู่ในอพาร์เมนต์ขนาดสองห้องที่นิวเจอร์ซีย์อีกต่อไป แต่ขาดอีกแค่หกเดือนจะอายุครบแปดสิบ และใช้ชีวิตที่บ้านไร่แห่งหนึ่งในนิวแฮมป์เชียร์ ซึ่งเป็นที่ที่เขาระบุในพินัยกรรมให้นำศพของเขามาฝังไว้ ตอนนี้มีชายกลุ่มหนึ่งอยู่ในห้องนอน คนเหล่านี้สวมหน้ากากสกี คนหนึ่งสีแดง คนหนึ่งสีน้ำเงิน และอีกคนสีเหลืองเหมือนนกคานารี เขามองเห็นภาพนี้และพยายามที่จะเชื่อว่ามันไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าอีกความฝันหนึ่ง ความฝันแสนหวานที่กลายเป็นฝันร้ายเหมือนที่เคยเกิดขึ้นเป็นบางครั้ง แต่แล้วจู่ๆ มือข้างนั้นก็ปล่อยแขนขา หันมาคว้าไหล่ และจับลากลงไปที่พื้น ศีรษะของเขาฟาดโครม เขาแหกปากร้องลั่น